جهان امروز بیش از هر زمان دیگری در حال اتصال است. از ساعت هوشمند روی مچ ما گرفته تا کامیونهای متصل در جادهها، همهچیز در حال گفتوگو با هم هستند.
این شبکهی نامرئی از داده و ارتباط، همان چیزی است که به آن اینترنت اشیا (Internet of Things) ( IoT) گفته میشود.
فناوریای که با اتصال اشیا به اینترنت، امکان تبادل داده میان دستگاهها، سیستمها و انسانها را فراهم میکند.
اما اهمیت (IoT) فقط در «اتصال» نیست؛ بلکه در «هوشمند شدن» همه چیز است. از خانهها و شهرها گرفته تا زنجیرههای تأمین جهانی و لاکرهای هوشمندی که بستهها را تحویل میدهند، (IoT) در قلب تحولات آینده قرار دارد.
به زبان ساده، اینترنت اشیا (IoT) یعنی شبکهای از دستگاهها، حسگرها و سیستمهایی که بدون دخالت مستقیم انسان با هم ارتباط برقرار میکنند.
این ارتباط معمولاً از طریق اینترنت صورت میگیرد و دادههای جمعآوریشده به سرورها یا پلتفرمهای ابری ارسال میشوند تا تحلیل و تصمیمگیری هوشمند انجام شود.
برای مثال، یک یخچال هوشمند میتواند به اینترنت متصل باشد، کمبود مواد غذایی را تشخیص دهد و بهصورت خودکار سفارش خرید ثبت کند.
یا در حوزهی لجستیک، حسگرهای IoT روی بستهها و وسایل نقلیه نصب میشوند تا موقعیت مکانی، دما و شرایط حمل را بهصورت لحظهای گزارش دهند.
مفهوم اینترنت اشیا (IoT) اولین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون در دانشگاه MIT مطرح شد. او در آن زمان از برچسبهای RFID برای شناسایی و ردیابی کالاها استفاده میکرد و متوجه شد که اگر اشیا بتوانند خودشان اطلاعات را ارسال کنند، نیاز به نظارت انسانی بهشدت کاهش مییابد.
از آن زمان، (IoT) مسیر طولانی را طی کرده است. با ظهور تلفنهای هوشمند، اینترنت پرسرعت، و فناوریهای ابری، اکنون میلیاردها دستگاه در سراسر جهان به اینترنت متصل هستند. طبق پیشبینیها، تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۲۵ میلیارد دستگاه به شبکه (IoT) متصل خواهند بود.
امروزه IoT در طیف گستردهای از حوزهها حضور دارد:
وسایلی مانند چراغها، قفلها، سیستمهای گرمایشی و لوازم خانگی میتوانند از راه دور کنترل شوند. این کاربردها علاوه بر راحتی، باعث صرفهجویی در انرژی و افزایش امنیت میشوند.
در شهرهای هوشمند، دادههای جمعآوریشده از حسگرها به مدیریت ترافیک، کنترل آلودگی، بهینهسازی مصرف انرژی و حتی مدیریت پسماند کمک میکنند.
در حوزه سلامت، اینترنت اشیا(IoT) از طریق ابزارهای پوشیدنی، ضربان قلب، سطح اکسیژن و سایر شاخصهای حیاتی را اندازهگیری میکند و دادهها را برای پزشک ارسال میکند.
کارخانههای هوشمند با استفاده از اینترنت اشیا (IoT) میتوانند عملکرد دستگاهها را پایش کرده، تعمیرات پیشگیرانه انجام دهند و بهرهوری را افزایش دهند.
یکی از صنایعی که بیشترین تأثیر را از (IoT) گرفته، لجستیک است. لجستیک هوشمند یعنی استفاده از دادههای لحظهای برای بهینهسازی کل زنجیره تأمین ، از انبار تا تحویل نهایی.
با نصب حسگرهای اینترنت اشیا(IoT) روی وسایل نقلیه و بستهها، شرکتهای لجستیکی میتوانند موقعیت دقیق هر محموله را در هر لحظه ببینند.
این دادهها نهتنها باعث شفافیت بیشتر میشوند، بلکه امکان واکنش سریع در شرایط بحرانی (مثل تأخیر یا آسیب کالا) را فراهم میکنند.
با دادههای دقیق اینترنت اشیا (IoT) ، مسیرهای حملونقل بهینهتر میشوند، مصرف سوخت کاهش مییابد و زمان توقف کامیونها در مراکز بارگیری به حداقل میرسد.
در لجستیک مدرن، تحویل سریع و قابلاعتماد اهمیت حیاتی دارد. (IoT) با ارائه اطلاعات دقیق درباره وضعیت سفارش، باعث افزایش رضایت مشتری میشود.
لاکرهای هوشمند یکی از کاربردهای عملی و روزمره اینترنت اشیا (IoT) هستند. این لاکرها با اتصال به شبکه اینترنت، فرآیند تحویل بستهها را بدون نیاز به حضور فیزیکی گیرنده انجام میدهند.
وقتی یک سفارش به لاکر ارسال میشود، سیستم اینترنت اشیا (IoT) موقعیت، وضعیت و زمان باز و بسته شدن قفسه را ثبت میکند. مشتری میتواند با استفاده از یک کد QR یا اپلیکیشن موبایل، لاکر را باز کرده و بسته را دریافت کند.
در واقع، اینترنت اشیا (IoT) مغز متفکر پشت این لاکرهاست؛ حسگرها و نرمافزارهای متصل آنها، عملکرد دقیق، قابلکنترل و ایمن را ممکن میسازند.
آینده (IoT) فراتر از اتصال دستگاههاست؛ هدف، خلق زنجیرهای هوشمند از تصمیمگیری خودکار است.
در آینده نزدیک، سیستمهای لجستیکی قادر خواهند بود بهصورت خودکار بهترین مسیر، زمان تحویل و حتی روش بستهبندی را انتخاب کنند.
ترکیب اینترنت اشیا (IoT) با هوش مصنوعی (AI) باعث میشود دادههای جمعآوریشده به تصمیمهای هوشمند تبدیل شوند.
مثلاً سیستم میتواند پیشبینی کند که در چه زمانی ترافیک کمتر است یا دمای مناسب برای حمل یک محصول خاص چیست.
با نظارت دقیق اینترنت اشیا (IoT) ، مصرف سوخت و انرژی کنترل میشود و در نتیجه، انتشار کربن کاهش مییابد. این امر آیندهای سبزتر برای صنعت حملونقل رقم میزند.
در سالهای آینده، لاکرهای هوشمند با استفاده از دادههای (IoT) بهصورت پویا مدیریت خواهند شد؛ یعنی سیستم میتواند تعیین کند که کدام ایستگاهها بیشترین ظرفیت را دارند و مسیر تحویل بستهها را بهینه کند.
با وجود مزایای گسترده، (IoT) چالشهایی هم دارد:
(IoT) دیگر یک فناوری آیندهنگر نیست؛ واقعیتی است که زندگی روزمره و صنعت را دگرگون کرده است. از خانههای هوشمند گرفته تا لاکرهای تحویل بسته، از لجستیک هوشمند تا شهرهای پایدار، همهجا اثر IoT را میتوان دید.
فناوریهایی مانند لاکرهای هوشمند فقط بخشی از این تحول بزرگ هستند؛ تحولی که نهتنها سرعت و کارایی را افزایش داده، بلکه تجربهی مشتریان را هم بازتعریف کرده است.
بدون شک، در دهه آینده، اینترنت اشیا(IoT) ستون فقرات دنیای هوشمند خواهد بود؛ جهانی که در آن هر شیء، هر بسته و هر نقطه از زنجیره تأمین، با زبان داده و هوش مصنوعی سخن میگوید.